เมื่อคุณนอนน้อย น้ำหนักคุณจะเพิ่มขึ้น อิทธิพลหลายอย่างรวมหัวกันเพื่อขยายขนาดรอบเอวของคุณ โดยตัวการแรกเกี่ยวข้องกับฮอร์โมนสองชนิดที่ควบคุมความอยากอาหาร ได้แก่ เลปติน (leptin) และเกรลิน (ghrelin)
เลปดินทำหน้าที่ส่งสัญญาณความรู้สึกอิ่ม เมื่อเลปตินที่ไหลเวียนในกระแสเลือดอยู่ในระดับสูง ความอยากอาหารของคุณจะถูกระงับไว้ ทำให้คุณไม่รู้สึกอยากกิน
ในทางตรงข้าม เกรลินกระตุ้นความรู้สึกหิวอย่างรุนแรงเมื่อระดับเกรลินเพิ่มขึ้น ความรู้สึกอยากกินของคุณก็สูงขึ้นเช่นกัน
หากฮอร์โมนชนิดใดในสองชนิดนี้ไม่สมดุลก็จะกระตุ้นให้คุณกินมากขึ้นน้ำหนักตัวจึงเพิ่มตามไปด้วย และหากทำให้ฮอร์โมนทั้งสองปั่นป่วนก็ยิ่งมีความเป็นไปได้สูงที่น้ำหนักตัวจะเพิ่มขึ้น
ตร.อีฟ แวน คอเคอร์ แห่งมหาวิทยาลัยชิคาโก ดำเนินงานวิจัยเกี่ยวกับความเชื่อมโยงระหว่างการนอนหลับกับความอยากอาหาร ซึ่งเป็นผลงานที่ทั้งชาญฉลาดและทรงอิทธิพล
ผู้คนมากกว่า 1 ใน 3 ในสังคมอุตสาหกรรมนอนหลับต่ำกว่า 5-6 ชั่วโมงต่อคืนในช่วงสัปดาห์ ดังนั้นในระยะแรกที่เริ่มศึกษาคนหนุ่มสาวสุขภาพดีที่มีน้ำหนักปกติทุกประการ เธอจึงเริ่มศึกษาว่าการนอนน้อยตามปกติวิสัยของสังคมเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์เพียงพอที่จะสร้างความปั่นป่วนต่อระดับฮอร์โมนเลปตินหรือเกรลินหรือทั้งคู่ได้หรือไม่
ถ้าคุณเข้าร่วมการศึกษาวิจัยของแวน คอเตอร์สักครั้ง คุณจะรู้สึกเหมือนได้เข้าพักในโรงแรมหนึ่งสัปดาห์มากกว่า คุณมีทั้งห้องส่วนตัว เดียงนอน ผ้าปูสะอาดสะอ้าน โทรทัศน์ อินเทอร์เน็ต ฯลฯ มีทุกอย่าง เว้นแต่ชากาแฟบริการฟรี เพราะการทดลองนี้ไม่อนุญาตให้ดื่มคาเฟอีน ในช่วงหนึ่งของการทดลอง คุณจะได้นอนหลับคืนละแปดชั่วโมงครึ่งเป็นเวลาห้าคืนโดยทีมวิจัยจะติดขั้วไฟฟ้าไว้ที่ศีรษะของคุณเพื่อบันทึกผล
ขณะที่อีกช่วงหนึ่งของการศึกษาวิจัยนี้ คุณจะได้นอนหลับคืนละ 4-5 ชั่วโมงนานห้าคืนโดยตรวจวัดผลด้วยขั้วไฟฟ้าเช่นกัน ในการศึกษาทั้งสองช่วง คุณจะได้รับอาหารชนิดเดียวกันในปริมาณเท่ากันทุกประการ พร้อมทั้งกำหนดให้ระดับกิจกรรมทางร่างกายพอๆ กันคณะวิจัยจะติดตามตรวจสอบความรู้สึกหิวและปริมาณอาหารที่คุณกินในแต่ละวัน เช่นเดียวกับระดับเลปดินเมื่อนำรูปแบบการทดลองดังกล่าวมาใช้กับกลุ่มผู้เข้าร่วมรูปร่างพอดีและรูปร่างผอมบาง
แวน คอเตอร์ก็คันพบว่าผู้คนจะหิวมากขึ้นหลายเท่าเมื่อนอนหลับคืนละ 4-5 ชั่วโมง แม้จะได้รับอาหารเท่ากันและทำกิจกรรมทางร่างกายพอๆ กัน ซึ่งเป็นปริมาณที่สามารถควบคุมระดับความหิวของคนกลุ่มเดียวกันนี้ให้สงบได้เมื่อพวกเขานอนและเกรลินในกระแสเลือดกว่าแปดชั่วโมง ผลลัพธ์ที่ปรากฏอย่างรวดเร็วคือความโหยเพิ่มขึ้นมากและมีรายงานว่าพวกเขาอยากอาหารบ่อยกว่าเดิม แม้จะเป็นเพียงวันที่สองของการนอนน้อยเท่านั้น
เมื่อนอนน้อย คนกลุ่มเดียวกันนี้จะกินมากขึ้นวันละ 300 แคลอรี่หรือทะลุ 1,000 แดลอรีไปไกลโข ก่อนจะสิ้นสุดการทดลองเสียอีก เทียบกับดอนที่พวกเขาได้นอนหลับเต็มอิ่มตลอดคืนเป็นประจำ
ความเปลี่ยนแปลงคล้ายๆกันจะเกิดขึ้นถ้าคุณให้ผู้คนนอนหลับ 5-6 ชั่วโมงเป็นระยะเวลา 10 วัน หากขยายระยะเวลาเป็นช่วงปีที่คุณทำงาน โดยสมมติให้มีวันหยุดหนึ่งเดือนที่คุณได้นอนหลับเหลือเฟืออย่างน่าอัตจรรย์ คุณก็จะยังบริโภคเพิ่มขึ้นกว่า 70,000 แดลอรี่อยู่ดี ปริมาณแคลอรีที่ประเมินได้นี้จะทำให้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นราว 4-7 กิโลกรัม ต่อปีและเป็นเช่นนี้ไปเรื่อย ๆ ทุกปี (ซึ่งอาจฟังดูคุ้นหูอย่างน่าเจ็บปวดสำหรับพวกเราหลายคน)
———————————–
หนังสือ : WHY WE SLEEP
ผู้แต่ง : Matthew Walker