ไม่ได้ร่วมทางย่อมไม่รู้นิสัย คนจำนวนมากตัดสินคนอื่นด้วยข่าวลือ คนอีกจำนวนไม่น้อยตัดสินคนอื่นจากภายนอก สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นแค่เปลือกนอกที่สร้างได้แต่งเติมได้
เนื้อหาจากสามก๊ก
โจโฉหนีคดีลอบสังหารผู้นำ (ตั๋งโต๊ะ) แต่สุดท้ายถูกนายอำเภอตันก๋งกุมตัวได้โดยละม่อมตกดึกนายอำเภอไปหานักโทษในคุก สอบถามต้นสายปลายเหตุที่ไปลอบฆ่าจอมทรราช โจโฉแม้ใกล้ตายก็ยังไม่ร้องขอชีวิต เขาเงยหน้ามองตันก๋งว่า
“นกน้อยย่อมไม่เข้าใจพญาอินทรี”
ตันก๋งถูกหบอกด่าแต่ก็ไม่โกรธ โจโฉจึงใช้วาทศิลป์โน้มน้าวตันก๋งให้เข้าใจถึงเหตุผลที่ต้องฆ่าไอ้ทราชบัดซบ
“เพราะตนเป็นข้าแผ่นดินฮั่น กินข้าวหลวงก็ต้องทดแทนบุญคุณของราชวงศ์ สุนัขแท้ๆ คนให้ข้าว มันยังสำนึกบุญคุณ แต่เราเกิดเป็นคนแต่ไม่รู้บุญคุณแผ่นดิน ไม่ต่ำกว่าสัตว์อีกหรือ”
ตันก๋งโดนไปหลายดอกถึงกับสะอึก จึงเปิดใจคุยกับโจโฉว่าแท้จริงตนก็อยากสับไอ้ทรราช แต่จใจไม่รู้จะทำเช่นไร วีรกรรมของโจโฉช่างประทับใจข้าเหลือเกิน เป็นอันว่านายอำเภอก็แหกคุกให้นักโทษหนี ตันก๋งยอมสละทุกอย่างเพื่อติดตามโจโฉ แต่พอเห็นความโหดของโจโฉที่ฆ่าล้างครอบครัวแปะเฉีย ก็เริ่มลังเลแล้วว่า “กูคิดถูกหรือผิดที่ล่มหัวจมท้ายกับคนแบบนี้”
เพราะโจโฉฆ่าล้างครอบครัวแปะเฉียด้วยความเข้าใจผิด พอเจอแปะเฉียก็ยังไปฆ่าเขาตายอีกเพื่อปิดปาก คนเราเกิดเป็นคนเมื่อผิดก็ควรสำนึก ไม่ใช่ว่าทำผิดแล้วผิดอีก ฆ่าเขาตายแล้วขออภัยมันมีประโยชน์อะไร ตันก๋งจึงชิงชังโจโฉ และสุดท้ายก็ทางใครทางมัน…
ข้อสรุปแนวคิดจากเรื่องนี้
ภาษิตโบราณกล่าวว่า “ไม่ร่วมทางย่อมไม่รู้นิสัย” ความหมายคือคนเราจะรู้นิสัยใจคอต้องเดินทาง (ยุคโบราณ) หรือทำงานร่วมกันเพราะการทำงานร่วมกันจะทำให้เห็นสันดานธาตุแท้ คนบางคนภายนอกดูดี แต่ทำงานได้ห่วยถึงห่วยที่สุด คนบางคนพูดีนำเสนอโดน แต่พอร่วมงานก็ชอบเอาเปรียบกินแรงเพื่อนร่วมงาน ไม่มีความรับผิดชอบ สิ่งเหล่านี้คุณจะไม่ได้เห็นในเวลาที่พบกันครั้งแรก เพราะคนพวกนี้ต่างก็สร้างภาพ ปิดบังจุดอัปลักษณ์ของตนเอง เปลือกนอกยิ่งดูดี ภายในอาจจะย่ำแย่ ฉะนั้นอย่าตัดสินใครที่เปลือกนอก หรือวางใจเขาเพราะภายนอกน่าเชื่อถือ ขอให้ลองทำงานหรือร่วมงานกันสักครั้ง จะได้รู้ความจริง
หนังสือ : อยู่อย่างฉลาด อยู่อย่างสามก๊ก
ผู้แต่ง : เปี่ยมศักดิ์ คุณากรประทีป
สั่งหนังสือได้ที่ : https://bit.ly/3zu6Llk
บทความน่าอ่าน