เพราะขี้เกียจก็เลย…ไม่พึ่งพาแต่บริษัท
การพึ่งพาบริษัทหรือการใช้ชีวิตโดยเอาแต่พึ่งพิงอยู่กับบริษัทเป็นเรื่องง่าย
ถึงจะทำงานไปโดยไม่คิดอะไร อย่างน้อยๆ ก็คงมีทักษะสำหรับการทำงานในบริษัทที่ว่า “แค่อยู่ในบริษัทไปก็มีกิน” ติดตัวไป
แต่ตอนนี้ไม่ใช่ยุคที่ยอมรับวิธีการทำงานแบบนั้นแล้ว
สมมติว่า “อายุการทำงาน” ของนักธุรกิจในรุ่นอายุ 20 ปี ยังเหลืออยู่อีก 40 ปี แต่อายุขัยของบริษัทซึ่งเป็นหัวใจสำคัญนั้นเป็นอย่างไรกัน
ไม่มีกิจการไหนที่ได้รับการรับรองว่าจะมีอายุถึง 40 ปี คิดไว้ก่อนดีกว่าว่ากรณีส่วนใหญ่ อายุขัยของบริษัทจะสิ้นสุดลงก่อนอายุการทำงานของพนักงานเสียอีก
ถ้าเป็นแบบนั้น หากเฉื่อยชาพึ่งพาแต่บริษัทก็จะมีสภาพที่ยุ่งยากรอเบื้องหน้า ไม่เอาแต่พึ่งพิงอยู่กับบริษัท แต่พยายามทำงานแบบพึ่งพาตัวเองให้ได้มากกว่านี้ดีกว่า
เช่น มี”ทักษะที่สามารถใช้ได้ทั่วไปไม่ว่าจะไปที่ไหน”ติดตัวไว้ ไม่ได้แต่ “ทักษะที่ใช้ได้แค่ในบริษัทเท่านั้น”
ทักษะที่ว่าก็อย่างเช่น ความสามารถทางด้านไอที ภาษาหรือทักษะที่ได้จากการสอบวัดคุณสมบัติต่างๆ ซึ่งสามารถหาเรียนได้อย่างง่ายดายในยุคนี้
รวมถึงการสร้าง คอนเน็กชั่นกับผู้คนที่ยังคงคบหากับเราอยู่แม้จะในอนาคตไม่มียี่ห้อบริษัทของเราคุ้มหัวเอาไว้แล้วก็ตาม
เมื่อทำงานโดยตระหนักว่า “ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาบริษัท” แบบนี้ก็ไม่ต้องสนใจหัวหน้าที่ไม่ชอบอีกต่อไป
เพราะงานทุกอย่างเป็นสิ่งที่เราทำ “เพื่ออนาคตของตัวเอง” คิดไว้ก่อนดีกว่าถ้าพึ่งพาบริษัทแล้วจะพึ่งพาตัวเองไม่ได้
หนังสือ : เพราะขี้เกียจวุ่นวาย ชีวิตเลยสบายแบบนี้
ผู้แต่ง : นะโอะยุกิ ฮนดะ
แนะนำบทความที่น่าสนใจ
- [สรุป+ไอเดีย] การเงินของ พ่อรวยสอนลูก
- สร้าง Passive Income สไตล์มนุษย์เงินเดือน [ฉบับละเอียด]
- [แชร์เทคนิค+How to] เริ่มต้นทำงาน ออมเก็บเงินอย่างไรให้ได้ 100,000 บาท ไวๆ