ทำอย่างไรให้เป็นคนสำคัญในองค์กร หากคุณอยู่ในสภาพคนไม่สำคัญในองค์กร หรือเป็นแค่พนักงานเล็ก ๆ ในบริษัทที่ไม่มีใครมองเห็นคุณค่า คุณจะทนอยู่แบบนี้ไปเรื่อย ๆ หรืออยากจะก้าวหน้า หากคำตอบคืออยากก้าวหน้าประเด็นสำคัญคือทำอย่างไรถึงจะสร้างการคนยอมรับจากคนอื่น
เนื้อหาจากสามก๊ก
ขงเบ้งเสนอวิธีในการยึดเมืองลำกุ๋นให้กับเล่าปี่ เล่าปี่ฟังยุทธการชุบมือเปิบของขงเบ้งก็รู้สึกไม่พอใจเพราะขัดต่อคุณธรรมของเล่าปี่ ขงเบ้งเห็นเจ้านายไม่สบายใจและไม่เห็นด้วยกับวิธีของตนจึงกล่าวว่า “นายท่าน ตอนนี้เราต้องมีเขตอิทธิพล มีดินแดนยิ่งมากก็ยิ่งดี จิวยี่ถึงจะยอมรับนับถือ แต่ถ้าเราคิดเล็กคิดน้อยค่อยเป็นค่อยไป ใครจะเห็นเราอยู่ในสายตา แม้แต่พวกง่อก๊กในไม่ช้าก็ทิ้งเราหรืออาจจะทำลายเราด้วย”
คำพูดของขงเบ้งทำให้เล่าปี่ คิดหนักจนความดันขึ้น เพราะมันเป็นความจริง หากเล่าปี่ยังทำตัวเป็นคนดีมีคุณธรรม ละทิ้งโอกาสดี ๆ สุดท้ายเล่าปี่เองจะลำบาก เพราะไม่มีฐานที่มั่นที่แม้จะขัดต่อคุณธรรมแต่เล่าปี่ก็ต้องทำที “ปิดตาข้างเดียว” ยอมเปิดไฟเขียวให้ขงเบ้งดำเนินการ ซึ่งเล่าปี่กล่าวว่า “เรื่องการทหารอย่างไรก็ฝากท่านแล้วกัน ข้าขอตัวไปพักผ่อน”
ขงเบ้งชี้ให้เล่าปี่เห็นถึงความจำเป็นในการมีดินแดนหรือเขตปกครองของตนเอง เพราะมันเป็นสิ่งสำคัญที่สุดในการที่จะกำจัดโจโฉ พื้นราชวงศ์ฮั่น แต่ถ้าเล่าปี่ยังละทิ้งโอกาส คงยากที่จะทำให้การใหญ่สำเร็จ ไม่เพียงกำจัดโจโฉไม่ได้เผลอ ๆ อาจถูกพวกง่อก๊กทำร้ายเพราะว่าเล่าปี่หมดประโยชน์…
ข้อสรุปแนวคิดจากเรื่องนี้
เรื่องราวในตอนนี้สอดคล้องกับชีวิตจริงมาก บ่อยครั้งที่เราเล็กจนถูกคนอื่นลืมหรือมองไม่เห็นคุณค่า ทั้งที่ตั้งใจทำงานหรือทุ่มเทให้กับองค์กรแต่ก็ไม่ค่อยจะมีใครเห็น จะไปหวังให้ผู้ใหญ่ชายตามองก็ยังยาก เพราะมันเด็กจนไม่ได้อยู่ในสายตาเหมือนกับนายพลไม่เคยจดจำพลทหาร นอกจากพลทหารจะพลีชีพเพื่อนายพลคนนั้น ซึ่งแน่นอนว่ามันต้องมีวิธีที่ดีกว่าการพลีชีพเพื่อให้คนจดจำชัดเจน
นี่แหละคือประเด็นที่ว่า ทำไมบางคนถึงยอมทำทุกวิถีทางเพื่อความก้าวหน้า ไม่ว่าจะเป็นการแทงหลัง เรื่อยขา เหยียบป่าคนอื่น นี่ยังไม่นับฆ่าน้อง พ้องนาย ขายเพื่อน ทั้งที่ความจริงวิธีอื่นมีตั้งเยอะแม้ว่าเราจะเล็กจนไม่อยู่ในสายตา แต่เราก็เพิ่มมูลให้ตนเองได้ เข้าทำนองเสี่กพริกขี้หนู หากขยันแล้วคนไม่เห็นหรือไม่ได้ดีเท่าที่ควร ก็ต้องวิเคราะห์ให้ดีว่าขยันถูกจุดหรือไม่
นอกจากขยันก็ต้องแสวงหาโอกาสในการแสดงความสามารถ พยายามอาสาหรือหาเวที่ให้ตนเอง ไม่ใช่ปล่อยชีวิตไปตามยถากรรม แล้วก็โทษว่าตนเองต่ำต้อยหรือต้อยต่ำจนคนไม่เห็นคุณค่า ซึ่งขนาดตนเองยังมองไม่เห็นคุณค่ของตนเองแล้ว ใครจะไปมองเห็นคุณค่าของคุณล่ะ
ฉะนั้นหากรู้ตัวว่าเด็กหรืออยู่นอกสายตา คุณก็ต้องพัฒนาตนเองเพื่อสร้างการยอมรับ อย่าลืมว่าการก้าวหน้าด้วยฝีมือย่อมจะก้าวหน้ากว่าเหยียบบ่าคนอื่นขึ้นมา
———————————–
หนังสือ : อยู่อย่างฉลาด อยู่อย่างสามก๊ก
ผู้แต่ง : เปี่ยมศักดิ์ คุณากรประทีป-
สั่งหนังสือได้ที่ : https://bit.ly/3zu6Llk
บทความน่าอ่าน