อย่าแสดงความเห็นกับเรื่องบางเรื่อง หลายคนสร้างศัตรูโดยไม่รู้ตัว เนื่องจากเข้าไปมีส่วนร่วมกับเรื่องที่ไม่ควรยุ่งเกี่ยว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องภายในครอบครัวคนอื่น หรือเรื่องส่วนตัวบางเรื่องของบางคน
เนื้อหาจากสามก๊ก
เล่าเปียวผู้ครองแคว้นเกงจิ๋วเรียกเล่าปี่มาพบเพื่อดื่มเหล้าพูดคุย ระหว่างที่ทั้งสองกำลังร่ำสุรา จู่ๆ เล่าเปียวก็ระบายความทุกข์เรื่องหนึ่งให้เล่าปีฟัง ความทุกข์เรื่องนี้คือความทุกข์ของเหล่าชนชั้นปกครองที่ต่างก็แก้ไม่ตก นั่นคือเรื่องทายาทผู้สืบทอดอำนาจภายหลังจากที่ตนเองลาโลกไปแล้ว
เล่าปี่พยายามปฎิเสธที่จะให้ความเห็นเพราะเป็นเรื่องภายในครอบครัวเล่าเปียว ด้านเล่าเปียวเห็นเล่าปี่บ่ายเบี่ยงก็ยิ่งพยายามขอความเห็นใจให้เล่าปี่ตอบ เล่าปี่จึงถามว่า “ทายาทของพี่เล่าเปียวทั้งสองเป็นเช่นไรล่ะ ท่านถึงลำบากใจเพียงนี้”
เล่าเปียวตอบว่า “ลูกชายทั้งสองคือ เล่ากี๋ และ เล่าจ๋อง ข้าก็รักทั้งคู่ เล่ากี๋เกิดจากภรรยาคนเก่า เขาเป็นคนดีซื่อสัตย์แต่ร่างกายอ่อนแอ ส่วนเล่าจ๋องนั้นเกิดจากนางชัวฮูหยิน เป็นเด็กฉลาดเฉลียวมีสติปัญญา ข้าจึงคิดจะตั้งเล่าจ๋องเป็นทายาทผู้สืบทอดอำนาจต่อจากข้า”
เล่าปี่ได้ฟังเช่นนั้นก็ถามเล่าเปียวว่า “ท่านทราบหรือไม่ว่าทำไมอ้วนเสี้ยวและลูกหลานของเขาจึงแพ้โจโฉ จนต้องเสียแผ่นดินไม่เหลือแม้กระทั่งชีวิต”
เล่าเปียวจึงตอบว่า “อ้วนเสี้ยวแพ้กลศึกโจโฉ อีกทั้งเขาก็เป็นคนโลเลทำให้ต้องพ่ายแพ้”
เล่าปี่ตอบว่า “ท่านพูดถูกแต่ยังมีเหตุผลหนึ่งที่ทำให้พวกเขารักษาแผ่นดินไม่ได้ เพราเขาให้น้องขึ้นแทนพี่ซึ่งผิดประเพณี” จนทำให้เกิดความวุ่นวาย พี่น้องสังหารกันเอง และสุดท้ายก็พ่ายแพ้แก่โจโฉ เหตุใดพี่เล่าเปียวจึงอยากให้น้องขึ้นแทนพี่”
เล่าเปียวกล่าวว่า “เล่าจ๋อเป็นลูกชัวฮูหยินและเป็นหลานชัวมอ ตระกูลชัวเป็นตระกูลใหญ่ อำนาจการทหารก็อยู่กับเขาไม่น้อย หากผิดใจกันกลัวจะเกิดเภทภัย”
เล่าปี่ได้ฟังเช่นนั้นแล้วก็ส่ายหน้า กล่าวว่า “สรุปว่าเกงจิ๋วนี้ใครเป็นผู้ครองแคว้น ท่านหรือตระกูลชัวหากกังวลเรื่องนี้ เพียงแค่ท่านริบอำนาจการทหารของตระกูลชัวก็หมดปัญหา ข้าน้อยยินดีช่วยท่าน”
นางชัวฮูหยินได้ยินคำสนทนาเหล่านี้ทั้งหมด จากเดิมที่เกลียดเล่าปีอยู่แล้วก็ยิ่งเกลียดมากขึ้น เพราะเล่าปี่มาขัดขวางแผนการของนางที่พยายามจะผลักดันเล่าจ๋องลูกชายสืบทอดตำแหน่งเจ้าเมืองแทนเล่าเปียว ทำให้นางพยายามหาทางสังหารเล่าปี่ทุกวิถีทาง…
ข้อสรุปแนวคิดจากเรื่องนี้
คุณผู้อ่านครับ หลายครั้งที่เราเผลอไปสร้างความไม่พอใจให้กับคนอื่นไม่รู้ตัว บางครั้งก็สร้างศัตรูโดยรู้เท่าไม่ถึงการ ประเด็นหนึ่งที่นำมาซึ่งเหตุการณ์แบบนี้คือการณ์ไปมีส่วนร่วมกับเรื่องภายในบ้านของคนอื่น แบบเดียวกับที่เล่าปีต้องเผชิญ แม้จะระวังแล้วแต่หน้าต่างมีหู ประตูมีช่อง นางชัวฮูหยินแอบฟังอยู่พอดี ความลับจึงมิอาจลับเพราะมีคนรู้เกินสอง
เรื่องราวในตอนนี้สอนให้รู้ว่า บางเรื่องหากไม่จำเป็นอย่าไปยุ่ง เหมือนปัญหาสามีภรรยาทะเลาะกันจนถึงขั้นลงไม้ลงมือกันตามสภาพ โดยธรรมชาติของเรื่องแบบนี้ เวลาที่เขาทะเลากันก็มาปรึกษาหารือกับเพื่อน ส่วนเพื่อนก็แนะนำไปตามสภาพความจริง แต่ในยามที่เขาดีกัน คำแนะนำเหล่านั้นก็จะกลายเป็นหอกเป็นดาบกลับมาแทงกลายเป็นว่าเพื่อนทำตัวเป็นบ่างข่างยุ คิดหาผลประโยชน์กับความขัดแย้ง หรือถูกมองว่าเป็นพวกไม่ปกติ อยากเห็นความร้าวฉานของบ้านคนอื่น
ไม่ใช่แค่เรื่องสามีภรรยา แม้แต่เรื่องส่วนตัวของบางคน เขาก็ไม่ชอบให้ใครเข้ามาวุ่นวาย หากไม่สนิทสนมหรือไม่ใช่พ่อแม่พี่น้องก็ไม่ควรจะมารับรู้ เพราะบางเรื่องมันเป็นปมในชีวิตที่ไม่อยากพูดถึง การที่เพื่อนร่วมงานหรือหัวหน้างานไปถามก็จะทำให้เขารู้สึกไม่พอใจ นำไปสู่การไม่ชอบขี้หน้าและรู้สึกไม่วางใจ ซึ่งจะส่งผลต่อมิตรภาพและการทำงานในระยะยาว ฉะนั้น ก่อนที่จะถามหรือแนะนำสิ่งใด ก็ขอให้ตรองกันให้ดี เพราะคุณอาจตกที่นั่งเดียวกับเล่าปี่
หนังสือ : อยู่อย่างฉลาด อยู่อย่างสามก๊ก
ผู้แต่ง : เปี่ยมศักดิ์ คุณากรประทีป
สั่งหนังสือได้ที่ : https://bit.ly/3zu6Llk
บทความน่าอ่าน