บางสิ่งต้องปล่อยวาง เมื่อเราลงมือกระทำสิ่งใดจนสุดความสามารถแต่ผลที่ออกมาไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด สิ่งเดียวที่ทำได้ก็คือ “ทำใจ” หรือ “ปล่อยวาง” เพราะเรื่องของโชคชะตาบางทีก็เป็นเรื่องที่พูดยากมันคือสิ่งที่อยู่เหนือการควบคุม
เนื้อหาจากสามก๊ก
ในการบุกวุยก๊กครั้งสุดท้ายของขงเบ้ง พระเจ้าโจยอยแต่งตั้งสุมาอี้เป็นแม่ทัพใหญ่ออก
ศึกพิทักษ์แผ่นดินต้าวุย ขงเบ้งวางกลยุทธ์เล่นงานสุมาอี้ แม้จะผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะ แต่ภาพรวมคือขงเบ้งมีชัยเหนือสุมาอี้ ทว่าข้อจำกัดของทัพจ๊กก๊กคือเรื่องของเสบียง
เนื่องจากเส้นทางขนส่งเต็มไปด้วยความยากลำบาก ด้วยภูมิประเทศเต็มไปด้วยภูเขา สุมาอี้แค่ตั้งรับโดยไม่ต้องรุกขงเบ้งก็เหงื่อตกแล้ว เพราะขงเบ้งเดินทางมาไกล มีปัญหาเรื่องการลำเลียงยุทธปัจจัยจำเป็นต้องทำศึกให้รวดเร็ว
แต่ถ้าสุมาอี้ยื้อไปเรื่อย ๆ หาวิธีการตัดเสบียงขงเบ้ง กองทัพจ๊กก๊กจะประสบวิกฤตทันที ขงเบ้งเองก็ทราบเรื่องนี้ จึงต้องหาทางกำจัดทัพสุมาอีให้หมดอย่างรวดเร็ว เขาวางแผนอย่างรอบคอบและรัดกุม ในการล่อหลอกทัพสุมาอี้เข้าค่ายร้างที่อยู่ในภูเขา โดยจะใช้ไฟเผาทัพสุมาอี้ให้หมดสิ้น
สุมาอี้ที่ชาญฉลาดแต่สุดท้ายก็ติดกับดักขงเบ้ง เขาถูกล่อหลอกให้เข้าไปในช่องเขาที่มีลักษณะคล้ายน้ำเต้า มีทางเข้าออกทางเดียว แม้สุมาอี้จะรู้ตัวว่าพลาดก็สายไปแล้ว เพราะ อองเป๋ง เคลื่อนไพร่พลปิดทางเข้าออกขงเบ้งสั่งพลธนูยิงธนูไฟลงมา เมื่อธนูมาเจอกับเชื้อเพลิงทั้งน้ำมัน ดินประสิว กลายเป็นระเบิดเพลิงทันที สุมาอี้เห็นทหารของตนล้มตายมากมาย จนตัวเขาก็ถอดใจถึงขั้นจะชิงฆ่าตัวตายเพื่อชดใช้ความพ่ายแพ้ครั้งนี้ แต่จู่ ๆ ก็มีฝนตกลงมาอย่างหนัก
เมื่อเพลิงถูกฝนก็ดับอย่างรวดเร็วเป็นอันว่าสุมาอี้รอดตายอย่างหวุดหวิด เขาตั้งสติได้จึงรีบระดมทหารที่เหลือตีหักทัพอองเป๋งที่เฝ้าทางเข้าออกขงเบ้งเห็นภาพเช่นนั้นถึงกับเข่าอ่อนเสียใจที่สวรรค์ไม่เป็นใจ การใหญ่จะสำเร็จแต่ฝนกลับมาตก ทั้งที่ฤดูกาลนั้นไม่ควรมีฝน
สุดท้าย ขงเบ้งก็ล้มป่วยหนักจนเสียชีวิตในกองทัพ เหลือเพียงแต่ปณิธานในการกอบกู้ฮั่นให้กับ เกียงอุย และเหล่าขุนพลที่เหลือ…
ส่วนตัวผมมองว่าขงเบังเป็นต้นแบบของคนที่มีความมานะพยายาม เขาพยายามที่จะกอบกู้ฮั่นแม้ว่าจะเหนื่อยยากแถะตรากตรำเพียงใด เขาก็ยังทนและพยายามต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ ขงเบังรู้อยู่แล้ว
ว่าจ๊กก๊กต้อยกว่าวุยกีก ด้านกำลังทหารเพียงไม่กี่แสนย่อมต้านทัพนับล้านไม่ได้ ด้านขนาดทางเศรษฐกิจยิ่งแล้วใหญ่ ต้านบุคลากรที่เก่งกาจกี่มีน้อยกว่าวุยกีก สรุปคือด้อยกว่าทุกต้าน !
ในขณะที่ขงเบังเป็นเสนาบดีจะเลือกใช้ชีวิตเสพสุขก็ได้ไม่จำเป็นต้องมาออกศึกตรากตรำขนาตนี้ แต่เขาเลือกที่จะยืนหยัดสู้ แม้มีโอกาสขนะเหลือน้อยเขาก็จะก้าว สุดท้ายเขาลัมป่วยจนเสียชีวิตเพราะสวรรค์ไม่เข้าข้างเขา กลับให้ฝนตกในช่วงเวลาที่จะพิฆาตสุมาอี้
ข้อสรุปแนวคิดจากเรื่องนี้
เรื่องราวในตอนนี้สอนให้รู้ว่า เรื่องโชคชะตาคือสิ่งที่ยากจะคาดเตาทำมาอย่างเต็มที่และสุดความสามารถ แต่สุดท้ายชะตาเล่นตลกทำให้ต้องล้มเหลว นี่คือความจริงของชีวิต
แต่ผมก็ไม่สนับสนุนให้ปล่อยชีวิตไปตามดวงนะครับ เพราะเราไม่รู้หรอกว่าชะตาจะเข้าข้างใคร แต่สิ่งที่เราทำได้กี่ควรทำให้ดีที่สุด ทำอย่างสุดความสามารถ ผมเชื่อว่าลงมือ “ทำ” ย่อมดีกว่าไม่ทำอะไร
ทำให้สุดความสามารถย่อมดีกว่าทำแบบขอไปที อย่าไปสนใจว่าชะตาจะเป็นเช่นไร เพราะเราหนดไม่ได้ถ้ามันไม่เป็นไปตามที่เราต้องการก็ต้อง “ปล่อยวาง” หรือ “ทำใจพักใจ” สักหน่อยแล้วค่อยทบทวนตนเองในความผิดพลาดแล้วต่อวางแผนทำใหม่ ในไม่ช้าความสำเร็จก็จะเป็นของเรา
หนังสือ : อยู่อย่างฉลาด อยู่อย่างสามก๊ก
ผู้แต่ง : เปี่ยมศักดิ์ คุณากรประทีป
สั่งหนังสือได้ที่ : https://bit.ly/3zu6Llk
บทความน่าอ่าน