ความพอเพียง
เมื่อก่อนผมเข้าใจคำว่า “พอเพียง” ผิดไปจากชีวิตผม
เริ่มจาก “ศูนย์” ไม่มีเงินทุน ไม่มีมรดก
พ่อแม่ก็ลำบาก ไม่มีที่ดิน จบได้ด้วยเงินกู้ยืม กยศ.
ตอนนี้นผมเข้าใจว่า คำว่า พอเพียง
นั้นคือคำสำหรับคนที่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ
ขีวิตคนที่เริ่มจากศูนย์
ต้องทำมากกว่าคนอื่นเป็นสิบเท่า
จะมัวแต่ทำตามคนอื่นแค่นั้นไม่ได้
พอไม่มีเงินก็ต้องทำใจรับความพอเพียงไป
จากความเข้าใจผิดนี้เอง
เลยทำให้เรารู้สึกหมดความฮึกเหิม
ที่จะก้าวไปสู่ความสำเร็จ
ซึ่งตอนนั้นผมเข้าใจว่าความสำเร็จ คือ “ความรวย”
เลยทำให้เราหยุดความคิดที่จะรวย
และยอมรับชะตากรรมไป
มีเงินเยอะนี่ จะซื้อบ้านหลังโต
จะซื้อรถหรูกี่คันก็ได้…
แต่…พอถึงจุดนั้นจริงๆ
คุณจะรู้ว่า…
การมีเงินเยอะ ก็ใช่ว่าชีวิตจะมีความสุขเสมอไป
เคยเงินเดือนหลักแสน
แต่เงินหลักแสนมาพร้อมกับความเครียด และปัญหามากมาย
พองานนี้เสร็จก็มีงานใหม่มาบีบให้เครียดต่อ
เคยขับรถหรู
ขับแล้วก็ไม่ได้มีความสุขอะไร
แค่ไปไหนมาไหนก็มีแต่คนมอง
พอเปลี่ยนมาซื้อรถญี่ปุ่นที่ราคาถูกกว่า
คันก็ใหญ่ แถมนั่งสบายเหมือนกัน
กลับไม่มีใครมองเลย
เคยมีบ้านหลังใหญ่
ใหญ่จนหากันไม่เจอ
แต่ละวันไม่มีใครพูดคุยกัน
เพราะบ้านมีพื้นที่กว้างขวางมากเกินไป
ครอบครัวยิ่งห่างเหิน
แต่พอเป็นบ้านที่หลังไม่เล็ก ไม่ใหญ่
ได้พบปะคุยกันในครอบครัว
นั่งกินข้าวพร้อมหน้า
แค่นี้ความสุขก็ตามมาละครับ
เคยอยากมีเงินเยอะ
เลยทำแต่งาน
ตอนนี้ผมก็อายุ 40 ปีแล้ว
เหลือชีวิตอยู่บนโลกอีกไม่นาน
เลยเปลี่ยนจากทำแต่งานเป็นไปเที่ยวกับครอบครัว
เพื่อสร้างประสบการณ์และความทรงจำดีๆ ร่วมกัน
ดีกว่าการมีเงินเยอะ แต่ครอบครัวไม่มีความสุขเลย
เคยอยากมีเงินหมื่นล้าน
จริงๆ มีแค่พอใช้
สำหรับทั้งชีวิตเราและครอบครัวก็พอแล้ว
เพราะตายไปก็เอาไปไม่ได้
เคยชอบชีวิตหรูหรา
ของแบรนด์เนมไม่ได้ช่วยให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้นเลย
มีแค่ของธรรมดาที่ใช้ได้เหมือนกัน
แค่มีเงินพอใช้ก็สบายใจแล้ว
ตอนนี้มีเงินสดหลักสิบล้าน
แต่ใส่เสื้อยืด กางเกงยีน รองเท้าแตะ นั่งรถเมล์
ไม่มีของมีค่าอะไร ไม่ต้องกลัวโดนปล้นด้วย
จากวันนี้ผมก็ตั้งใจทำงานหาเงินมากขึ้นทุกวัน
เพราะยิ่งมีมากยิ่งค่อยๆ เข้าใจ
คำว่า “พอเพียง” อย่างแท้จริง
พอเรามีร้อย ก็หวัง หมื่นแรก
พอมีหมื่น ก็หวัง แสนแรก
พอมีแสน ก็หวัง ล้านแรก
พอมีล้าน ก็หวัง สิบล้านแรก
พอมีสิบล้าน ก็หวัง ร้อยล้านแรก
พอมีร้อยล้าน ก็หวัง พันล้าน
ทั้งที่ตอนที่มีแค่เงินร้อย
แล้วคิดว่าถ้ามีเงินล้านมันก็เยอะมากแล้ว
ตอนนี้ผมมีเงินเกิน 100 ล้านไปแล้ว
ยิ่งสูง มันก็ยิ่งเสียว
และเริ่มห่างไกลจากความสุขไปทุกที
ความสุขไม่ได้หมายถึง “การมีเงิน” มากๆ
แต่มันคือความ “พอเพียง”
ที่จะทำให้ชีวิตหยุดคิดทบทวนความต้องการพื้นฐานของชีวิต
ยิ่งเรามีเงินมากเราก็ยิ่งเกลียดความตาย
แต่ความจริงแล้ว ความตายมันอยู่รอบๆ ตัวเรานี่แหล่ะ
ใช้ชีวิตให้มีความสุขก็พอ
จากนั้นก็เริ่มหยุดคิด
เพราะตายไปก็ไปได้แค่บุญและบาป
แล้วทำไม่เราต้องแข่งกับความรวยด้วย
แค่เราเข้าใจความสุขของชีวิจ
เราก็ประสบความสำเร็จแล้ว
นี่คือความหมายของคำว่า “พอเพียง”
ไม่ว่าคุณจะรวยสุดๆ หรือ จนสุดๆ
คำคำนี้ใช้ได้กับคนทุกระดับเท่าเทียมกัน
หนังสือ : ความลับของมนุษย์เงินเดือน 1%
ผู้แต่ง : พูม ชินโชติกร